Voor mijn zoon die 27 jaar werd, heb ik onze (inmiddels) overleden Nederlandse Korthalsgriffon Douwe geschilderd. Zoon koos als vier-jarige, Douwe als puppy uit, omdat 'hij zo'n leuk snorretje had'. Douwe ging 's nachts de trap op, maakte de slaapkamerdeur van zoon open en ging naast het bed liggen.
Douwe was een geweldige hond die nog steeds wordt gemist.